Bu amaçla yapılacak düzenlemeler sayesinde daha sağlıklı ve denetlenebilir, istismar kanalları minimuma çekilmiş daha etik bir hizmet kalitesine ulaşmanın önü açılmış olur.
Tedavi ve Rehabilitasyon Merkezlerinin bütün ülke geneline kazandırılabilmesi için Valiliklerin, Kaymakamlıkların, Belediyelerin, sosyal sorumluluk projeleri için bütçe ayıran Ticari İşletmelerin ve sahada faaliyet yürüten Madde Bağımlılığıyla Mücadele Derneklerinin işbirliği kanallarını geliştirmeleri gerekir. Böyle işbirliklerini zora sokan mevzuat düzenlemelerinin iyileştirilmesi aynı zamanda kamu ve sivil işbirliğiyle ihtiyaçların daha kısa sürede karşılanabilmesine olanak sağlayacaktır.
Toplumsal anlamda sosyal maliyeti günden güne ağırlaşan bu sorun karşısında kamu ve sivil organizasyonların işbirliği içerisinde taşın altına el koyma sorumluluğunu üstlenmekten kaçınması, gerekli mevzuat düzenlemeleri ve iyileştirmelerin yapılmaması, madde bağımlılığı tedavisinin kamu tarafından üstlenilmemesi ve ülke geneline yaygınlaştırılmış Tedavi ve Rehabilitasyon Merkezleri ihtiyacının karşılanmaması ileriki süreçlerde hiç birimizin altından kalkamayacağı, toplum olarak daha ağır bedeller ödeyeceğimiz sonuçlara sebep olacaktır.
Biz Madde Bağımlısı Yakınlarının mutlak surette İl Uyuşturucuyla Mücadele Kurulu toplantılarına dahil edilmesi gerekir. Böyle bir işbirliği mevcut uygulamaların, mevzuat ve düzenlemelerin olumlu ya da olumsuz bütün sonuçları hakkında sorunun gerçek muhatabı olan taraftan en sağlıklı bilginin alınmasına olanak sağlayacaktır. Bizlerin dahil edilmediği platformlarda alınacak kararlar ve düzenlemeler ne kadar iyi niyetle ve samimi çabayla yapılmış olursa olsun illaki eksik ve istismarlara sebep olan açık tarafları kaçınılmaz şekilde olur. Bunların yaşanmaması, istismarların ve yanlış uygulamaların gözden kaçmasını engelleyecek en sağlıklı yöntemin, sorunun bütün muhataplarının bir araya gelmesine olanak sağlayacak düzenlemelerin bir an önce hayata geçirilmesiyle mümkün olabileceğini düşünmekteyiz.
-Madde Bağımlılığıyla Mücadele Derneklerinin, sağlık birimi ünitesi standardına uygun kurumlara dönüşmesi için yasal düzenlemeler yapılmalıdır.
-Madde Bağımlılığıyla Mücadele Dernekleri, Sağlık Bakanlığı bünyesindeki uzman ekiplerce denetlenmelidir.
-Kamu ve sivil organizasyonların destekleriyle mevcut Tedavi ve Rehabilitasyon Merkezlerinin olması gereken standartlara kavuşturulması sağlanmalıdır.
-Bağımlılık tedavisi Sosyal Fonlardan karşılanmalı ya da SGK (Sosyal Güvenlik Kurumu) ve GSS (Genel Sağlık Sigortası) kapsamına alınmalıdır.
-Her ilde mevcut Devlet ve Üniversite Hastaneleri bünyesinde ya da denetiminde Madde Bağımlılığı Tedavi Merkezleri ve Sosyal Entegrasyon Üniteleri açılmalıdır.
-Bu merkezlerde görevlendirilecek personelin mutlaka Bağımlılık Tedavisi Formasyon Eğitimine tabi tutulması gereklidir.
-Sahada faaliyet yürüten STK lar ve Ex-user lar (İyileşmekte Olan Eski Bağımlı Danışmanlar) mutlak surette tedavi sürecine dahil edilmelidir.
-Aileleri kapsamayan tedavi, eksik bir tedavidir.
-Kalkınma Ajansları üzerinden dağıtılan kaynaklar denetlenmeli ve sorunun gerçekliğine uygun projelere kullandırılmalıdır.
