Bir gün önce Büyükşehir Belediyespor bile Gaziantepspor kadar acizleri oynamamıştı.. Hele 2-0 öne geçene ve sonrasındaki 10 dakikası bize büyük ümit vermişti.. Ama sonunu getiremediler..
Çünkü takım iyi yönetilemiyordu.. Kaliteli futbolculardan faydalanma yolunda ciddi bir zafiyet yaşanıyordu.. Sonunda Adanaspor, hakemin son penaltı hediyesi hariç, maçı kazanmasını bildi ve şampiyon oldu..
Süper lige çıkmak büyük emek işi, zorlukları bir sezon boyunca aşmak gerçekten çok büyük başarıyı getirir..
Şimdi Gaziantepspora bakıyorum da, süper lige çıkabilmek veya tutunabilmek isteyenlerin gayretlerine, çabalarına karşın, bizimkilerin umursamazlığı hepimizi çileden çıkartıyor..
Sanki alttaki takımlar kazansın, bize yetişsin derdindeler.. Eskişehir bunun sinyalini verdi.. Zaten dünkü oyuna baktığımızda ben Mersine de, Sivasa da, Eskişehire de üzülüyorum gerçekten.. Onların oynadıkları oyunun yarısını bile oynamıyoruz..
Şu gerçeği asla gözardı etmeyelim.. Yönetime ne söylerseniz söyleyin, ama şimdi hiçbirisinin sırası değil.. Çünkü takım gidiyor.. Yukarıda söylediğim gibi bir düşersek, çıkması çok zor olacak..
Bunun için ilk hamleyi yapmak ve bugün Mutlu Hocaya teşekkür etmek gerektiğini düşünüyorum.. Çünkü Mutlu hocanın artık bu Gaziantepspora verebileceği bişey kalmamıştır..
Futbolcular bu kadar dağınık oynuyorsa eğer, bırakın hocasız kendi kendilerine oynasınlar, inanın bundan daha iyi bir takım oyunu sergilerler..
Şu lig bitsin, takımımız kümede kalsın, ondan sonra yönetimi istemiyorsanız, hep birlikte tempomuzu tutalım..
