Hayat Zor bir sınav .
Hayat zorluklarla dolu olduğu kadar ne zaman güzellikler olacak oda belli olmaz. 1958 Yılı ilk okula yazıldım.
Ne kadar görebiliyorum ne kadar görmem lazım bilemiyordum. Babam rahmetli çok düzenli gazete okurdu
Akşam eve geldiğinde belirli bir zaman gazete okur. Ben gazete ye bakarım sadece gazetenin İsmi olan büyük kırmızı yazılı isimlerini görür okurdum.Kendi kendime sorardım ‘’Baban gazetede ne var ki ne okuyor’’?
Sonra okuldaki dergilerde bir şeyler aramaya başladım
Sinema ya götürüldüm bir şey anlayamıyordum.Koca beyaz duvar perde yapılmış ancak yakın çekim sahneleri görebiliyordum.
Bu böyle Hani derler ya kör topal 3.sınıfa kadar devam etti.
Sınıf da Öğretmenim;
( Rahmetli Ali Kaynak bey Köy enstitüsü mezunu mükemmel insan değerli bir öğretmendi.)
Benim hep pencere kenarında olan sıralara oturmaya çalışmamdan; okuyacağım okumam gereken yazının olduğu kitap ve ya dergiyi pencerenin ışığına tutarak okumaya çalışmamdan; Tahtada ki yazı yı okumak için tahtanın yanına kadar gidip gelmemden olacak gözümün bozuk olduğunu anladı.
Bana dedi ki ‘’ Yârin okula gelirken Babanla beraber gel’’
Babamla okula geldik öğretmenim Babama ‘’bu çocuğu göz doktoruna götür’’ dedi.
Doktora gittik gözlerim o zaman hipermetrop 8 derce.
Yılmadım Okudum
Çok değişik görevler yaptım.
Asker olabilmem için sağlık raporu gerekiyor Göz 5 dereceden sonra engelli sayılıp askere almıyorlardı.
4 derece cam taktırdığım gözlüklerle yabancı bir şubeye gidip muayene olarak asker oldum.
Çok mutlu oldum. Asker olduğum için çok sevindim.
Meslek lisesinde sonra Eğitim araçlarında görev yaptıktan sonra İstisnai sözleşme ile TRT Haber kameramanı oldum.
Çalışıp hak edip emekli oldum.
03 /01 / 1977 günü Sürücü belgesi aldım sonra 1997 yılımda sürücü eğitimi kursuna katılıp sürücü eğitim belgesi aldım.
Yani gözlerim rahatsız diye durmadım hep çalıştım.
SONUN DA DR Semih Yüce bey beni bir seri iki göze 3 ameliyat sol göz 2 defa sağ göz 1 defa ameliyat yaptıktan sonra bu gün gözlüksüz çok rahat yaşıyorum.
HER GÜN YENİ BİR GÜN
Her şeyi rahatlıkla görüyorum.
Ama 55 yıl gözlükle yaşayan ben hala gözlük takma ihtiyacı hissediyorum.
Güneş den koruyan gözlükle ve ya Doktorumun yazdığı sanki dinlendirici gözlükleri kullanıyorum.
Çok mutluyum YAŞAM SEVİNÇ İ BİTMEMELİ.