Ey dost: Stresle başa çıkmak, istersen eğer, önce eşeğini, ağaca bağla. Arabanı sağlam bir yere park et. Mümkün olduğu kadar hatasız yaşamayı dene. Çok hata yaparsan, oturup ağla. Empati yapmazsan, derdin azalmaz. Beklentin fazlaysa, üzüntün artar. Çok konuşan insan, kendini yorar. O nedenle hiçbir yerde ve ortamda çok konuşma. İnsanlar nankörü, odunla tartar. Nankör insanlarla arkadaş olma.
Kibirli insanlar, stres yaratırlar. Mektup yazar sana pul aratırlar. Mağrurlar, benciller, merhametsizdir. Kızdıkları zaman, can acıtırlar. Cimriyle gezersen, cebin boşalır. Ateşe düşersin, yaz sıcağında. Patavatsız seni, çok utandırır. Yüz verip tükenme, el ocağında.
İyilerle dost ol, stresle başa çık, zarar verenlerden, her an uzaklaş. Sevdiğin kimlerse, yakınında ol. Sadece onlarla, gülüp kucaklaş.
Yalnızlığa katlanmak mı istiyorsun? O halde hiç durmadan, çalışman gerekli. Ayrıca yakın çevrendeki herkesle dost kalıp, tenkit ve dargınlığı, bırakman gerekli. Konuşmak ihtiyacı, hiçbir zaman azalmaz. Gerçek dost sayısı azalmasın yeter ki. Aramak ve aranmak, bir dengede durmalı. Dinlemesini bilmek, dostluk için gerekli.
Her canlı er geç bir gün, bu dünyadan göç eder. Yaşlandıkça yalnızlık, her insana zor gelir. Geç de olsa dargınlık, yeni ortam bulmasın. Küstüğümüz yığınlar, bize hep, acı verir. Mutluluk ve acının, süresi sana bağlı. Tatsız konuşmaların yarısını duyma, üzüntün azalacaktır. Her tenkit ve sitem, zaten haklı sayılmaz Yarısına hak ver, yarısına aldırma.
Sitemsiz yaşayanlar, stresle başa çıkar. Aksi halde sitemkar, kendinden bile bıkar. İkide bir gücenen, en güzel aşkı yıkar. Sitemden vazgeçenler, her zaman daha haklıdır.
Sitem ayak bağıdır, kim söylerse söylesin. Neticesi tatsızdır, kim dinlerse dinlesin. Duygusuzlar aldırmaz, isterse gök gürlesin. Sitemi unutanlar, biraz daha rahattır. Hiç mi sitem edilmez, şart olmuşsa edilir. O şart ile sevgiye, kan ve hayat verilir. Haklı sitem her zaman, söylenmeden sezilir. Yine de söylenmese, bazen daha iyidir…
Kalın sağlıcakla değerli okurlarım…
