Suriyeli mülteci kardeşlerime Maddi ve manevi yardım ediyoruz. Şimdi bahar geldi, ağaç dikim zamanı. Suriyeli gençlere ağaç dikiminde görev verelim.

Hiç olmazsa emeklerinin karşılığını almış olurlar.

Bizim öğrencimiz alabilirse 400 TL burs alırken, Suriyeli öğrenci sınavsız girdiği üniversitede 1.200 TL eğitime sınavsız kayıt yaptırıp aldığı para ile okuma imkanı buluyor.
Biz ne yapıyoruz bilmiyorum.

Bu mültecileri dünyada bizden başka hiç ülke kimse kabul etmez. Bizim işsizlere çözüm ararken mülteciler sayesinde işsiz ordumuz her gün artıyor.
Sudi Arabistan, Katar, Dubai bir mülteci almazken Arap Birliği, Arap Birliği der dururlar hani birlikleri nerede?

Araplar kabul etmezler, Avrupa kabul etmez biz ne yapıyoruz. Bari verilen paralara imkanlara karşılık çalışsınlar.

Misafirliğinde kuralı var. Ben uzun zaman bir iş yerinde bir köyde misafir kalsam misafir olduğum mekanda yapılan işlere katkı veririm..

Vatan borcu Askerlik yaparken gazi olan Kıbrıs barış harekatında görev yapan gazi olan arkadaşlar 400 TL gazilik maaşı alırken, mültecilere sağlanan imkanları çok buluyorum.

Keşke onları şehirlerimizin içine almasaydık. Yaşlıları bayanları çocukları kamplarda barındırıp gençlerin vatanlarını savunmada kalmaları sağlansaydı.

Bizim hatamız bu işin bu kadar yıllarca devam edeceğini bilmememizden oldu.

Suriyenin iç karışıklığının bu kadar süreceğini tahmin edemediğimizden mülteciyi başımıza toplamış olduğumuzu düşünmekteyim.
Sanki bir kaç gün sonra iş bitecek sanarak bu kadar mülteciyi barındırarak dünyada tek mülteci ülkesi olduk.
Olan oldu şimdi çözüm zamanı.

Onları bedava beslemek yerine emek karşılığı para verilmeli.

Mültecilere sağlanan imkanları kendi yoksulumuza sağlamalıyız.
Sağlık da biz onlar kadar imkan sahibi değiliz.

Özel bir hastahaneye gittiğimde 35 TL sadece şeker kontrol günü veriyorum.
Onların yaşama sevincini neşeli tavırlarını anlayamıyorum.Her halde vatanımızda iyi bir imkan buldular ki pür neşe geziyorlar.
Kendi yoksulumuza işsizimize sağlanmayan imkanları sunmaya ne kadar devam edeceğiz .Veya daha ne kadar devam edebileceğiz?