Aklım erdiğinden bu yana her zaman dışa dönük bir insan oldum.. Yaptığım herşeyin merkezinde her zaman insanlar oldu, herşeyimi onlarla yaşadım, onlarla büyüttüm, onlarla paylaştım.. Şu yaşıma kadar yaşadığım olaylarda, bu olayların hissettirdiği duygularda benim için gizli değildi. Ebediyete kadar kendime sakladığım tek bir sırrım yada nebiliym etrafımdaki insanlarla paylaşmadığım hiç bir duygum olmadıydı.Çevremdeki insanlara ve yeni tanıştığım insanlara her zaman açık bir kitap oldum ben; herkes beni kolayca tanıyabiliyor, nasıl biri olduğumu bilebiliyor ve olduğum gibi beni kabul ediyorlar zannettim. Ben kim olduğumu her zaman bildiğimi ve dışarıyada hep aynı kişiyi yansıttığımı sandım durdum yıllarca.. Lakin içimde gerçek bir "BEN"in olduğunu, onun hemen yanıbaşında ise olduğumu zannettiğim "BEN"in ve birde dışarıdan bakanların gördükleri bambaşka bir "BEN"in olduğunu çok sonraları farkettim..Bu durumu ilk farkedişim çok garip geldi bana, içime telaş gibi bir huzursuzluk verdi, hatta o kadar şaşırdım ki bu duruma bir süre anlam veremedim..İlk farkedişim telaşlı, kabullenişim dirençli, üstesinden gelişim sancılı oldu.Yaşayarak bilgilenip tecrübelenmeyi, gezerek sadece bakmayıp görmeyi, yazarak kendimi bilmeyi öğrendim. Ben bile gerçek "ben"i bu kadar uzun sürede tanıyabilmişken, gözlerine ve bakış açısına hakim olamadığım bir başkasının beni olduğum gibi görmesini veya benim bir başkasını, ciğerini bildiğimi iddia edecek kadar tanıyabilmemin çok büyük bir yanılsama olduğunu ögrendim. Yılların olayların sonunda ben bile bu kadar değişmişken, insanların her şart ve koşulda kendilerinden beklediğim gibi hareket edeceklerini zannetmemin ne anlamsız bir bekleyiş, ne gereksiz bir yargılayış, birini her yönü ile tanıyabilmenin imkansız olduğunu ögrendim. GEREKSİZ ŞAŞIRMIŞIM..Herkes birbirini değiştirmek için deli gibi çabalarken ve kimsenin kimseyi değiştirmeye gücü yetmezken, insanın kendi içinde devamlı değişmesi ve dışardan bakanların bunu görememesi ne büyük karşıtlıktır hayata dair. İnsanlar içinde bulundukları şartlara, duygulara, durumlara göre hareket ederler ve karanlık taraflarını da en zor zamanlarında çıkarıp su yüzüne, insanları şok ederler. Yıllarca anlamak için boşu boşuna kaybetmişim onca zamanı 40 yıllık bir ortaklıkta nasıl birinin diğerine kazık atabilmesini. Boşuna şaşırmışım olmadık insanların olmadık hareketlerle karşımda dikilmesine. Gereksiz şaşırmışım birinin ekmek yediği yere nasıl ihanet edip, dostluklarını bir gecede satabilmesine. İnsanlar, içinde bulundukları şartları, psikolojik durumları devamlı değişkenlik gösterirken, gerçekten çok zaman kaybetmişim birinin "bana göre!" saçma, ayıp, saygısız bir hareketi hangi kafa ile yaptığını anlamak veya yaptığını kendi mantığıma oturtmak için. Ben nasıl atlamışım hayatta kimsenin salt iyi ya da kötü olmayıp, herkesin ama herkesin içinde iyilikleri ile bir de karanlık yanlarını hep sakladıklarını.BEN İNANIYORUM Kİ..Yaşadıklarımdan, gördüklerimden, kendimden öğrendiğim bir şey var ki, kimseyi tam olarak tanımak mümkün değil hayatta. Kimsenin aklından geçenleri okumak, içindeki dünyasına tam olarak girilemeyeceğinden, bana anlamsız veya yanlış gelen düşünce ve hareket tarzlarını anlamak veya onun benim gibi düşünmesini sağlamak mümkün değil. Kimsenin canı yandığında, köşeye sıkışıp, zorlandığında nasıl hareket edeceğini kestirmek mümkün değil. Ve kimseyi, dışarıdan bakarak, peşin hükümlerimizle, kendi mutlak doğrularımızla, aceleci taraflarımızla yargılamak doğru değil! Ben inanıyorum ki; belki kimseyi tam olarak tanıyamam, belki bana bakanların gözlerine ve bakış açılarına hükmedip, gözlerini üzerime giydiklerimden ayırıp, gözlerimin içine, içimin derinliklerine bakmalarını sağlayamam ama ben kendimi tanır, gerçek ben ile kaynaşırsam, belki yine anlayamam ama kesin yine şaşırırım başkalarının yaptıklarına lakin yargılamam. Yapacağım sadece kimi hayatımda tutup, kime uzaktan bakacağıma, gereksiz zaman ve enerji kaybetmemeye karar vermek olur. Ben inanıyorum ki; ben kim olduğumu bilip, dışarıya da hep aynı kişiyi yansıtırsam, içimdeki gerçek "ben"in yanı başında olduğumu zannettiğim başka bir "ben" olmaz ve belki dışarıdan bakanların gözleri ile gördükleri de sadece "ben"olurum. Olmazsa da canları sağolsun deyip, çok da takmam!!