1974 mayıs ayı başlayan Adana da askerim. Burdur da gördüğüm eğitim sorası Adana ya gelmiştim.

Anam Babam hele hele anam sık sık yanıma gelirdi.

23/ 05/ 1974 yaş günüm Hepsi geldiler

Kız kardeşim Elif Leyla Anam Ve Babam hep beraber beni görmeye gelmişlerdi. (hepsi Rahmetli oldular)

Anam bana askerken para göndermedi.

Parayı kendi getirirdi.

İç çamaşır Sağlık için temiz olmalı her gelişinde iç çamaşır getirirdi.

Bu geliş gidişler devam ederken.

Benim birliğimle ben Kıbrıs'a gittim.

"Burada anlatacaklarıma yorumu size bırakacağım."

Asker arkadaşım hemşehrim Muharrem beyin anlttıkları

Ben Kıbrıs'a gittik den sonra anam birliğe gelir

Nizamiyede görevli bazısı Gaziantep 'li arkadaşlarım Anamı tanırlardı.

Her kes bir birine gidip benim olmadığımı Kıbrıs'a görevli gittiğimi söylemesini ister

Sonunda Muharrem bey kardeşim Anamın yanına gider benim olmadığımı söyler.

Anam gidip yarin geleyim der (Adana ya beni görmeye geldiğinde Adana'da yerleşmiş olan amcalarımın birinin evine giderdi)

Arkadaşım sonunda zorla da olsa benim Kıbrıs'a gittiğimi anama söyler.

Anam hiç bir şey söyleyemeden kalkar kuzusunu arayıp bulamayan koyun gibi gider.

Bu gidişin zorluğunu o anı yaşayan arkadaşım anlar.

Birde ancak Ana yüreği anlar.

Kıbrıs' da ki görevimiz bitti. 03 / 02 / 1975 günü Adana'ya birliğimize döndük.

Anamın geliş gidişleri teskereye kadar devam etti.

ANALAR GÜNÜN KUTLU OLA ANAM

ANA GİBİ YAR BAĞDAT GİBİ DİYAR OLUR MU ????