Anne ve babasının çalıştığı hastanede çocukken doktorluk hayali kuran Elif Nisa Ayhan, hekim olarak atandığı aynı sağlık kurumunda ebeveynleriyle çalışmanın mutluluğunu yaşıyor.
Laboratuvar teknisyeni 58 yaşındaki Sedat Ayhan, radyoloji teknisyeni 54 yaşındaki Mehtap Ayhan ile pratisyen hekim 24 yaşındaki Elif Nisa Ayhan aynı hastanede birlikte sağlık hizmeti veriyor. Anne Mehtap Ayhan, ailesiyle birlikte aynı hastanede çalışmanın garip bir duygu olduğunu söyledi.
ANNE ÇOK MUTLU
Kızının çocukluk hayalini gerçekleştirdiği için onunla gurur duyduğunu dile getiren Ayhan, şöyle konuştu: "Kızım buraya atandığında çok mutlu oldum çünkü büyüttük, emek verdik. Onun da idealleri vardı. Küçükken benimle birlikte hastaneye gelirdi, masama oturup resim çizerdi ve üstüne Dr. Elif Nisa Ayhan yazardı. Hayalleri gerçekleşti ve yanımda geldiği bu hastaneye atandı. Emek verdiğimiz bir kızımız var ve onun da emek verdiği zorlu yıllar var. Hem bizim verdiğimiz emekler karşılık buldu hem de kızımın verdiği emekler tekrar topluma faydalı bir şekilde ortaya çıkmış oldu. Bu beni çok mutlu ediyor."
KİMSE AİLE OLDUĞUMUZ BİLMİYOR
Baba Sedat Ayhan ise eşi ve kızıyla aynı hastanede mesai harcamanın gurur verici olduğunu ifade etti. Hastaneye kızı ve eşiyle beraber geldiğini belirten Ayhan, "Biz baba, anne ve evlat olarak aynı kurumda çalışıyoruz. Evdeyken anne, baba, evlat ama iş yerinde o dengeyi koruyoruz. Kimse aile olduğumuzu bilmiyor. Burada meslektaşız ve o dengeyi sağlamak zorundayız. Aynı hastanede çalışmak çok güzel bir şey. Kızım atandı ve buraya geldi, çocukluğunun geçtiği yere şimdi şifa dağıtmaya geliyor. Allah yolunu açık etsin." dedi.
AİLEM EN BÜYÜK ETKEN
Hastanenin Çocuk Acil Servisi'nde pratisyen hekimlik yapan Elif Nisa Ayhan ise anne ve babasının sağlık çalışanı olması ve iki ağabeyinin doktor olmasının bu mesleği seçmesindeki en büyük etken olduğunu söyledi. Doktorluk hayalinin küçük yaşlardayken başladığını dile getiren Ayhan, şunları aktardı: "Ben mesleğime aşık bir insanım. İlkokulda okuma yazmayı öğrendikten sonra defterimin etiketine adımın başına 'doktor' unvanı koyarak büyümüş bir insanım. Mesleğimi severek yapıyorum. Doktor olmak her zaman hayalimdi ve gerçek oldu. Ben bu hastanede büyüdüm. Anne ve babam burada çalıştığı için sürekli nöbetlerde yanlarına geliyordum, hasta olduğumda da buraya hasta olarak geliyordum. Şu an çalıştığım gözlem alanında çocukken tedavi görüyordum. Şimdi de ben çocukları tedavi ediyorum. Buradaki personel, çalışanlar, güvenlik görevlileri benim çocukluğumu biliyorlar. Buradaki doktorlar küçükken benim doktorumdu, şimdi meslektaşım oldular. Bu benim için güzel bir duygu."
