Yaşım küçük 1958 yılı okula başladım Saçaklı  ilk  okulumuz  tek  katlı şirin bir  okuldu.  Sonra  1984  kasım ayı okuldan  eğitim araçlarına  geldim eğitim araçları  Benim eski  okulum  olan  Saçaklı ilk okulunun  Binasıydı.  Kendi  sınıfımda  9  yıl  görev  yaptım.

Okula  başladım merak  içindeydim.

Babam görevden gelir  bir  köşeye  oturur  gazete  okur .

Gazeteye  Babamın yanından  Bende  bakarım.

O zaman  neyi  ne kadar  göreceğimi   bilmiyordum

Sınıfta  öğretmenim  tahtaya  bir  şey  yazdığında  tahtaya  kadar  gidip  yazıya  bakıp  görmeye  çalışıyordum.

Babamın    okuduğu  gazetenin  sadece  isminin  yazısını  görüyordum.

Gazetede  ne  var ki  Babam  okuyor  diye   düşünüyordum

Sinemaya  götürüldüm  çok  yakın  sahneleri  görüyordum.

Bu  şekilde  bir iki yıl  geçti  bir yıl  sınıfta  kaldım

Çok  üzülmüştüm .Neden  başaramıyorum  Başarmak  için  çabalamaya  başladım.

Nihayet  eski  sarı  lamba  dediğimiz  elektrik  lambasının  arkasını  kara taşa sürerek  açtım.

Bu  lambanın  içini  su  doldurdum  derginin  üzerine  koyarak mercek  gibi kullanıp  okumaya  başladım.

Başarıyı  yakalamıştım.

Öğretmenim Rahmetli Ali Kaynak  bey  benim  gözlerimin  sıkıntılı  olduğunu anlamıştı.

Babama   Beni  doktora  götürmesini  söyledi.

Görme  sorununu aşmak  için  hep  çözüm aradım  başardım.

Gözlük alındı  gözlük derecem  yüksekti.

Gaziantep  Askerlik  şubesi asker olmamın  mümkün olmadığını  belirtiyor.

Asker  olmamak  durumuna  üzülüyordum .Çalıştığım yerde  başarılıydım Ama  Bende Asker olmalıydım.

Küçük dereceli  cam  taktırıp    yapancı  Askerlik şubeye  gidip  rica  minnet  asker  oldum.

Başarılı  bir  askerlik  yaptım  görevimi  daha  iyi  yapmak  için eğitimlerde çaba  harcadım.

Okulda  göreve  başladım  sakat  raporu almayı  hiç düşünmedim.

Okul içi   mesleğime   yakın olan döküm  bölümüne  gereğinden dolayı zorunlu  bir  geçiş yaptım.

Döküm  bölümü  mesleğim  değil  ama  öğrencileri  eğitmek  zorundaydım  gece  gündüz  çalışıp  kimseye  mahcup olmadım.

Kısa  sürede  dökümcü  olmayı  başardım.

Okuldan  eğitim araçlarına geçtim  9  yıl   çalıştım.

İstisnai  sözleşmeyle   TRT  haber  kameramanı  görevi  verildi.

Herkes  gözlüklerime  bakıyordu.

Ben başarmak  için  hep  çalıştım.

Kamerayı  omzuma  alınca  Çekim  yapacağım  alanı  kişiyi  olayı  zumlayıp  netliği  sağlayıp  kare  yerleştirip  kayda  geçiyordum

Bu  işlemler  çok  seri  oluyordu.

Kamerayı  tanıdıkça  çalışmam  rahatladı.

Bu  gün  gözlerim  super  Rahatladım.

Doktoruma  hep  minnettarım.

Gözlük  takmaya  ihtiyacım  yok  ama  alışkanlık  gözlük  takıyorum

anlatmaya  çalıştığım   zorluklar  yenmek  için  vardır.

Bir  insan  ne  yapabiliyorsa  Bende  yaparım  Kimse  Anasından   Bir  meslekle  doğmadı.

Ben  karşılaştığım  zorlukları   aşmak  için çalıştım  hayatımı  kazandım Başardım.

Tek  öğrenemediğim tahakküm  altında  kalmak.

İşin zorluğu hatta can tehlikesi  beni  zorlamaz.

Haber  peşinde  koşarken  zaman zaman  çeşitli  ortamlarda  bulunduk  ama  çalıştık .  Çalışmak  için  iş  için  kimseden  bir  başkasının hakkını  istemedik

GENÇLER  ÜMİTSİZ  OLMAYALIM  HER  ŞEY  DÜZELİR  ZORLUKLAR  ENGEL  SAYMAYALIM.